Shake it, Shake Shake it. Shake it like a.........
Blijf op de hoogte en volg Bojan
28 Oktober 2012 | Nieuw Zeeland, Palmerston North
Ik dacht: laat ik dit verslag beginnen met een leuk feitje!
Sinds ik hier ben zijn er in de regio Wellington (een straal van zo'n 180 kilometer rondom Palmerston North) al 27 aardbevingen geregistreerd (de voelbare, anders zijn het er nog veel meer.) Woensdag de 17e, zo'n 10 dagen geleden was de zwaarste op zo'n 150 kilometer afstand, met een kracht van 5.5 op de schaal van Richter. Ik hoorde van een maatje van me dat je de muren voelde trillen hier in Palmy.
Ik was op dat moment buiten, naar het werk aan het lopen. Ik heb er potverdorie helemaal niks van meegekregen.
Ook vannacht was er een zeebeving van 4.8 op zo'n 70 kilometer afstand, maar ik ben er niet wakker van geworden.
Als jullie het niet erg vinden vink ik het 'aardbeving meegemaakt' hokje wel aan.
Zoals je misschien wel uit hebt kunnen tellen: ik ben over de helft! Afhankelijk van hoe je het bekijkt ben ik vandaag op de helft of was ik het afgelopen woensdag al. Mn mini-tour aan het einde en de reis naar huis reken ik niet mee, wat betekent dat al ruim 53% van de trip achter me ligt. Vreemd hoe snel de tijd wel niet gegaan is. Aan de ene kant voelt het alsof ik hier al maanden ben, vooral in huis en op het werk. Maar het voelt ook alsof de tijd vliegt. Over 46 dagen zit ik in Auckland te wachten op het vliegtuig naar Shanghai, terwijl ik 46 dagen geleden op Schiphol zat te wachten om te vertrekken.
Genoeg geluld, deze week is weer moeilijk snel voorbij gegaan. De werkweek was een dagje korter door Labour Day. Daar kon ik wel mee leven. Alles stond in het teken van het alleen voor de groep staan. Ook deze test heb ik overleefd. De kleine monsters (sorry Lady Gaga,) maken het je niet makkelijk. Een jochie heeft elke dag strafregels geschreven. Dat krijg je ervan als je niet naar me luistert :-).
Ondanks dat dit me dus wel goed af ging, staat volgende week weer in het teken van iets anders. De kids met leerachterstand op welk vlak dan ook vallen dan onder mijn werk. Ik moet zeggen dat ze 1 op 1 veel rustiger zijn en beter luisteren dus dat ligt me wel.
Dit weekend was – hoe kan het ook anders? – minder spectaculair dan het voorgaande. Deels omdat ik sowieso niks gepland had en deels door de hoge kosten die aan het vorige weekend verbonden zaten. Niet dat het daardoor minder leuk was. Zaterdag was een opruimdag, met de nodige was en dergelijke. Gelukkig tijd zat om ook nog even vooruit te plannen en na te denken over het komende weekend en de dagen op het Zuidereiland. Niet dat het nu makkelijker is, ik zal waarschijnlijk alleen maar meer knopen door moeten gaan hakken. Vandaag even met een paar flatmates naar de lokale vestiging van de SPCA (Society for the Prevention of Cruelty to Animals) geweest. De huisbazin mist haar kat toch wel heel erg, dus even rondgegluurd wat er allemaal rondloopt.
Zonder bezoek aan de puppies was het niet compleet, dus ik heb mn portie 'cuteness' voor de week weer gehad.
Volgend weekend ga ik hoogstwaarschijnlijk naar Auckland. De grootste stad moet ik toch ook even gezien hebben, alhoewel er ook veel natuurschoon in de omgeving zit, dus even kijken of dat te combineren valt. Hopelijk in een van de 2 laatste weekenden van November de Tongariro-Crossing, maar daarover in een later verslag meer.
Ondanks dat het al laat is ga ik nog niet naar bed. Net als velen van jullie ga ik er eens goed voor zitten om de Klassieker in de Nederlandse Eredivisie te kijken. Lang leve het internet!
Volgende week hopelijk een verslag uit het noorden van het land.
De groeten!
Brelfiets.
Sinds ik hier ben zijn er in de regio Wellington (een straal van zo'n 180 kilometer rondom Palmerston North) al 27 aardbevingen geregistreerd (de voelbare, anders zijn het er nog veel meer.) Woensdag de 17e, zo'n 10 dagen geleden was de zwaarste op zo'n 150 kilometer afstand, met een kracht van 5.5 op de schaal van Richter. Ik hoorde van een maatje van me dat je de muren voelde trillen hier in Palmy.
Ik was op dat moment buiten, naar het werk aan het lopen. Ik heb er potverdorie helemaal niks van meegekregen.
Ook vannacht was er een zeebeving van 4.8 op zo'n 70 kilometer afstand, maar ik ben er niet wakker van geworden.
Als jullie het niet erg vinden vink ik het 'aardbeving meegemaakt' hokje wel aan.
Zoals je misschien wel uit hebt kunnen tellen: ik ben over de helft! Afhankelijk van hoe je het bekijkt ben ik vandaag op de helft of was ik het afgelopen woensdag al. Mn mini-tour aan het einde en de reis naar huis reken ik niet mee, wat betekent dat al ruim 53% van de trip achter me ligt. Vreemd hoe snel de tijd wel niet gegaan is. Aan de ene kant voelt het alsof ik hier al maanden ben, vooral in huis en op het werk. Maar het voelt ook alsof de tijd vliegt. Over 46 dagen zit ik in Auckland te wachten op het vliegtuig naar Shanghai, terwijl ik 46 dagen geleden op Schiphol zat te wachten om te vertrekken.
Genoeg geluld, deze week is weer moeilijk snel voorbij gegaan. De werkweek was een dagje korter door Labour Day. Daar kon ik wel mee leven. Alles stond in het teken van het alleen voor de groep staan. Ook deze test heb ik overleefd. De kleine monsters (sorry Lady Gaga,) maken het je niet makkelijk. Een jochie heeft elke dag strafregels geschreven. Dat krijg je ervan als je niet naar me luistert :-).
Ondanks dat dit me dus wel goed af ging, staat volgende week weer in het teken van iets anders. De kids met leerachterstand op welk vlak dan ook vallen dan onder mijn werk. Ik moet zeggen dat ze 1 op 1 veel rustiger zijn en beter luisteren dus dat ligt me wel.
Dit weekend was – hoe kan het ook anders? – minder spectaculair dan het voorgaande. Deels omdat ik sowieso niks gepland had en deels door de hoge kosten die aan het vorige weekend verbonden zaten. Niet dat het daardoor minder leuk was. Zaterdag was een opruimdag, met de nodige was en dergelijke. Gelukkig tijd zat om ook nog even vooruit te plannen en na te denken over het komende weekend en de dagen op het Zuidereiland. Niet dat het nu makkelijker is, ik zal waarschijnlijk alleen maar meer knopen door moeten gaan hakken. Vandaag even met een paar flatmates naar de lokale vestiging van de SPCA (Society for the Prevention of Cruelty to Animals) geweest. De huisbazin mist haar kat toch wel heel erg, dus even rondgegluurd wat er allemaal rondloopt.
Zonder bezoek aan de puppies was het niet compleet, dus ik heb mn portie 'cuteness' voor de week weer gehad.
Volgend weekend ga ik hoogstwaarschijnlijk naar Auckland. De grootste stad moet ik toch ook even gezien hebben, alhoewel er ook veel natuurschoon in de omgeving zit, dus even kijken of dat te combineren valt. Hopelijk in een van de 2 laatste weekenden van November de Tongariro-Crossing, maar daarover in een later verslag meer.
Ondanks dat het al laat is ga ik nog niet naar bed. Net als velen van jullie ga ik er eens goed voor zitten om de Klassieker in de Nederlandse Eredivisie te kijken. Lang leve het internet!
Volgende week hopelijk een verslag uit het noorden van het land.
De groeten!
Brelfiets.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
